We zijn gewend te praten (en erover te klagen) als we ons fysiek uitgeput voelen. Dit gebeurt wanneer we niet genoeg slaap van goede kwaliteit hebben, we sommige dagen shit eten, we te veel doen, stress, …

Maar heb je ooit gehoord van mentale uitputting? En wist je dat dit vaker kan gebeuren als je ook zwaar traint?

Als het antwoord op die vraag nee is, raad ik u aan verder te lezen.

Stressvolle weken

Zoals je misschien gelezen hebt, heb ik in november 2 trail running kampen voor vrouwen georganiseerd. Hoewel het een geweldige ervaring was, ging het ook gepaard met veel stress. Alles regelen (eten, verblijfplaats, activiteiten, workshops), ervoor zorgen dat iedereen welkom was, gaan hardlopen, … waren allemaal oorzaken van een verhoogd stressniveau.

Ik klaag helemaal niet, want ik heb genoten van elke minuut van deze kampen + de voorbereidingen, maar ik kan de extra werkdruk die ermee gepaard ging niet ontkennen. (En als we echt objectief willen zijn: Ik kan dit bewijzen met een verhoogde hartslag).

Digital nomad

Een andere reden waarom ik me mentaal uitgeput voelde is omdat ik sinds oktober constant in beweging was. En nogmaals, ik klaag niet, maar ik heb gemerkt dat het voor mij persoonlijk moeilijk is om niet 1 plek te hebben om naar terug te gaan.

Normaal gesproken als je reist, keer je terug naar je “thuisbasis” en daar kun je even uitrusten en je dan voorbereiden op je volgende reis. Omdat ik momenteel geen vaste verblijfplaats heb, heb ik al mijn spullen in een kastje gestopt en leef ik sinds oktober letterlijk vanuit deze plek.

Elke keer als ik terugkwam van een reis, ging ik naar de locker om alles (uit)te laden en me voor te bereiden op de volgende. Dit klinkt misschien niet zo belangrijk, maar probeer eens te bedenken wat je allemaal nodig hebt voor een reis en dan te onthouden in welke doos je een x aantal weken van tevoren hebt gestopt. Voeg daarbij dat je kleren ook af en toe gewassen moeten worden (liefst) en je put je hersenen weer uit met een hoop informatie.

Fysiek uitgeput

En dan, last but not least, voelde ik me ook lichamelijk uitgeput. Mijn lichaam was bijna de hele tijd moe, maar ik bleef volhouden. Om dingen te laten doen die ik wilde, moest ik me er twee keer zo hard als normaal op concentreren.

Dit is volledig mijn schuld, omdat ik gewoon het mentale effect van een hele trainingsmaand op Madeira heb onderschat. Jezelf bijna elke dag inspannen is verre van gemakkelijk, zelfs als het gaat om iets wat je graag doet (in mijn geval: trail running).

Dus alle dingen die ik net noemde zijn op zichzelf prima, maar als je ze allemaal samenvoegt krijg je een lekkere cocktail met een bittere nasmaak.

De oplossing

Sommige van mijn vrienden en familieleden vonden het jammer dat het weer tijdens mijn soloreis in Sicilië zo vreselijk was (veel non-stop regen), maar als ik heel eerlijk ben: ik had me geen betere gelegenheid kunnen wensen om uit te rusten.

Normaal gesproken, want zo ben ik nu eenmaal, zou ik mijn dag tot op het uur plannen, maar met de regen en de kou kon ik niet echt veel doen behalve binnen blijven en Netflix kijken.

Dus dit is ook wat ik deed.

En het was het juiste om te doen.

Ik legde de nadruk op rusten en zodra ik voelde dat ik wat meer energie had, deed ik wat oefeningen. Niets te intens, niets gepland, gewoon waar ik zin in had.

En dit heeft me ook echt geholpen om mijn lichaam beter te leren kennen, en zeker te weten dat ik de volgende keer weet waar ik mijn grens moet trekken.

This website uses cookies to ensure you get the best experience on our website.